548 DENEMe Şiiri - Ali Yüksell

BEŞYÜZ KIRK SEKİZİNCİ GÜN SENDEN AYRI GEÇEN.GECE GÜNDÜZE KARIŞTI; HANGİ MEVSİM,AY,GÜN BİLMİYORUM.KALIN PERDELERİM VAR.DIŞARI ÇIKMIYORUM.NE ZORMUŞ FİŞİNİ ÇEKİNCE TELEVİZYONLA AYNI ODAYI PAYLAŞMAK.GÖZÜNÜ KAPAYINCA GÖRÜRMÜŞ İNSAN ALIŞINCA KARANLIĞA.SENSİZLİK HİÇ BENZEMİYOR KARANLIĞA. BİLİYOR MUSUN ÇOK SES VARMIŞ DUYMADIĞIM; SEN GİDİNCE DİNLEDİM: KAPI GICIRTILARI,KOMŞUNUN KEDİSİ,ÇOCUK BAHÇESİNDEKİ SALINCAKLARIN SESİ,GİDİŞİNLE BAŞLADI SANKİ HEPSİ.BİR DE KABAK DİKTİM.SEN BANA KABAK KAFA DERDİN HATIRLAR MISIN? NASIL BÜYÜDÜ İNANAMAZSIN GÖRSEN! YERİNİ SEVDİĞİNDEN MİDİR? BİR SEN BEĞENMEDİN YERİNİ.AZ KALDI BEŞ YÜZ KIRK DOKUZA HADİ ASKERLİK OLSA BİR GÜN KALDI GELİYORUM DERSİN.AMA YOK ASKERLİK DEĞiL.HEM KALAN BENİM GİDEN SENSİN.NE YAPAYIM BİLMİYORUM, DAYANAMIYORUM.DÖNMEZSİN BİLİYORUM SEN SÖZÜNÜN HAKİMİSİN.ÖLMEZSEM BEKLİYORUM SON SÖZÜ MAHKUMUNUN...