Şafak söküyor sevdalar diyarında,
Yalnızlığın pençeleri,
Umutsuzluğun neferleri,
Yüreğimden sürülüyor, vakitsiz bir anda.
Zalimlerin sönük aşkları,
Bir bir kayboluyor aydınlıkta.
Hayallerimi süsleyen Leyla
Mecnunu olduğum aşkına,
Cevap verdi, en sonunda.
Sonunda kavuştum.
Uzun zamandır gözlerimi ayıramadığım tebessümüne,
Kavuştum, doğan güneşin eşliğinde,
Sıcacık yüreğine...
Gerçek bir Mecnun gibi,
Çölleri aşamasam da koştum bir diyardan bir diyara.
Var olan aşkınla, umutla, cesaretle,
Attım kendimi yüreğindeki aşk denizine.
2019
Kayıt Tarihi : 8.12.2022 18:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emirhan Tankoş](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/12/08/54-kavusmak.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!