53- Dilârâ gelmez bana Şiiri - İsmail Emre

Dilârâ gelmez bana, (1)
Gideyim Dosttan yana;
Ayaklarda yol oldum,
Dilârâm yetiş bana.

Biz varalım Mansur'a
Dilârâ burda dura;
Dilârâyı tutanlar
Gönlünde tuzak kura.

Biz varalım Mansur'a
Bu varlık burda dura;
Dilârâm Dosta gider,
Ehline sora sora;

Çıkmıştı Musa, Tûr'a,
Hızırdan sora sora;
"Lenterâni" işiten
Başlar vura.

Gönül düştü bu Tûr'a,
Karıldım ben çamura,
Gözlerimi açınca
Dağ garkolunmuştur nura

O ağaç yanar nâra,
Takılır âhuzâra;
Dilârâyı istersen,
Yan da ateşte ara.

Haydi gidek (2) Dilârâ,
O ele âşık vara;
Ne yapalım, nidelim,
Dilârâm yazın kara.

Gönlüm düştü bu Tûr'a,
Gezmişim sora sora;
Dilârâdaki silâh,
Tûr'da "Anka"yı vura.

İşte burda Dilârâ,
Hep yolum sana vara...
Benliklerini bırak,
Senden diyeni ara.

Gözüm dikildi nûra,
Dilârâ kondu Tûr'a;
Dilârâmı görmezsem
Arayım sora sora...

Yana Dilârâm, yana,
Ateşler düştü cana;
Bu (Emre)nin sözüne
Âşık olan inana.

----------------------------
(1) Bu doğuşta kafiye orjinalliği vardır.
(2) Gidek = gidelim