521- Unut Şiiri - Selahaddin Aktay

521- UNUT

Gördü,
Keşke görmez olsaydı,
Dere kenarında, o kızı,
Gülümsüyordu yüzü,
Sanki Ay’dı,
Güneş idi yüzü,
Papatya gözü,
Bütün gülleri de, almış yüzü,
Dedi,
Anası,
Süzme bal ile, yoğurmuş bu kızı,
Dayanamadı,
Bağları çözüldü, dizi,

Çok, ama çok,
Merak etti,
Soramadı, yüz vermedi,
Asıldı,
Sirke oldu, o melek yüzü,
Yaklaşamadı, korktu,
Nerden geldi, kimin kızı?
Hep düşündü, kaşındı.
Kapandı, kapandı kaldı,
Soramadı...
Bilemedi bir türlü.
İçinde kaldı,
Kocaman bir ah, bir sızı
Dedi, ah zalımın kızı,

Dedi,
Unut, unut oğlum onu.
Yok, hayır yok sana,
Unut be, takma,
O melek yüzlü,
Peri,
Sarı şeker,
Bu tatlı, tatlı kızı,
Boş verrr,
İnçinde kalsın, bu tatlı sızı,
Döndü, döndü baktı,
Ahhh ah,
İlla ki, o zalımın kızı,

Dostun Gerçek