500 lük Destan 8 Şiiri - Bilal Özaydın

Sen gittin ya birtanem
Duvarlar oldu artık yoldaşım
Sen değil miydin benim tek sırdaşım
Ben duvara bakıyorum duvar da bana
Çok mu gördün bakışlarını bakışlarıma

Sen gittin ya birtanem
Çok gördüler seni bana bu hayatta
Mutluluk neden bana hep uzakta
Bana hediye gibi gelmiştin oysa
Layık değil miydim yoksa buna

Sen gittin ya birtanem
Gidişinin şaka olduğunu söylemeyecek misin
Bir rüya ya da bir kabus olduğunu
Uyandırmayacak mısın beni bu rüyadan
Yoksa bir daha hiç dönmeyecek misin

Sen gittin ya birtanem
Bugün de akşam oldu birtanem
Bir yaprak daha kopardım takvimden
Bugün de umutlarımı yarın erteledim
Bilmiyorum belki de yarın geleceksin

Sen gittin ya birtanem
Belki inanmayacaksın ama
Senden sonra güneşi görmedim bir daha
Penceremden içeri hiç girmedi
O da unuttu beni, aynen senin gibi

Sen gittin ya birtanem
Artık benim adım yalnızlık
Soyadım ayrılık oğlu ayrılık
Suçum nedir bilmiyorum ama
Cezam belli, kahrolası sensizlik

Sen gittin ya birtanem
Doğum günümdü bana geldiğin gün
Yeniden doğmuştum,benim olmuştun
Ölüm tarihimdir gittiğin gün
Beni diri diri mezara gömdüğün

Sen gittin ya birtanem
Tat vermiyor artık sigaram
Zaten sensiz duman oluyorum duman
Her nefeste yokluğunu çekiyorum inan
Haydi ciğerim biraz daha dayan

Sen gittin ya birtanem
Neden gelmiyorsun zincirle bağlayanın mı var
Yoksa senin için benden fazla ağlayanın mı var
Gelirsen şimdi gözyaşlarım bitecek
Gelirsen şimdi yapraklar tekrar yeşerecek

Sen gittin ya birtanem
Yabancı değil gel diye seslenen
Hor gördüğün sesin sahibi benim ben
Düşün o güzel günleri sevgiyle geçen
Gel, benim ben,seni özleyen seni bekleyen