500 lük Destan 7 Şiiri - Bilal Özaydın

500 lük Destan 7

Sen gittin ya birtanem
Gidişinin hesabını kime sorayım
Kimi kurşunlayıp kafasını dağıtayım
Basit bir mazerete mi sığınayım
Yoksa bu felaketi hayra mı yorayım

Sen gittin ya birtanem
Nasıl yaralanmıştım seni ilk gördüğümde
Daha önce hiç vurulmamıştım hiç ömrümde
Mermi gibi gibi saplanmıştın yüreğime
Şok ettin beni hem gelişinde hem de gidişinde

Sen gittin ya birtanem
Bu nasıl intikamdır gülüm
Ben bir kaç söz söyledim, beğenmedin
Sen beni acımadan kurşuna dizdin
Yetmedi hasret şarkılarını mezarıma gönderdin

Sen gittin ya birtanem
Başım kalkmaz oldu masanın üstünden
İçki değil bu, ümitsiz bekleyişten
Yordun hep kalbimi ağır gelen hasretinden
Boşuna bekliyorum eminim dönmeyeceğinden

Sen gittin ya birtanem
Dolmadı mı bitmedi mi bu ceza
Hüküm giydim mahkum oldum yokluğuna
Yetmedi mi aklar düştü saçlarıma
Tanımıyorum kendimi aynaya baktığımda

Sen gittin ya birtanem
Sen bu hayata yaşamak mı diyorsun
Zincire vurulmuş kalbim,buna ne diyorsun
Birazcık insaf yok mu kalbinde
Beni diri diri toprağa gömüyorsun

Sen gittin ya birtanem
Hiç değerim yok musenin gözünde
Giderken zehir saçtın sözlerinle
Bir veda busesi bile vermedin
Derin yaralar açtın kalbimin derinliğinde

Sen gittin ya birtanem
Bu gece de uyumuyor yastığım
Altına bütün umudumu sakladığım
Saçlarımı o okşuyor yorgun düştüğümde
Dizlerinin yerine başımı yatırdığım

Sen gittin ya birtanem
Hangi şehirde arayayım izini
Hangi rüzgarda hissedeyim nefesini
Hangi sokakta rastlayayım kokuna
Hangi yokluğa kahredeyim yokluğunda

Sen gittin ya birtanem
Gidişine mi yanayım yoksa dönmeyişine mi
Sen zaten ateşe verdin beni giderken
Zaten kül olmuştu kalbim sen ağlarken
Umutlarımıda mı yakayım sensiz kalmışken

Bilal Özaydın
Kayıt Tarihi : 1.2.2010 15:08:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Bilal Özaydın