500 lük Destan 6 Şiiri - Bilal Özaydın

Sen gittin ya birtanem
Sensiz hergün azap geliyor bana
Yüz yıllık çile çekiyorum hergün yokluğunda
Bitsin artık bu işkence günleri
Bunları haketmedim sen inanmasan da

Sen gittin ya birtanem
Gel kalbimi yerinden söküp atmadan
Gel gözlerim sonsuz uykuya dalmadan
Gel bedenim toprağa konulmadan
Bugün gel, yarın geç olabilir

Sen gittin ya birtanem
Nazar değdi muhteşem aşkımıza
Bağışlanamadık biz birbirimize
Kaybettik sonunda aşk oyununda
Galiba biz teslim olduk gururumuza

Sen gittin ya birtanem
Haketmedim ben bu perişanlığı
Layık mı gördün bana bu ayrılığı
Biliyorsun bir sen bir de ben anlardım beni
Haketmedim ben bu sensiz günleri

Sen gittin ya birtanem
Bu nasıl gidiştir ki dönüşü yok
Karatoprağa mı çıktı yolun bileyim
Bu nasıl kabustur ki uyanışı yok
Uyanmamak üzere mi yattın bileyim

Sen gittin ya birtanem
Hani dünyayı unutur beni unutmazdın
Unutursan atardın kendini trenin altına
Artık veda edebilirsin bu hayata
Çünkü artık sen beni unuttun galiba

Sen gittin ya birtanem
Gittiğin günden beri bana acı var
Birgün bile ne sevindim ne de güldüm
Bir mutluluk getirmedi postacılar
Gittiğinden beri ben hergün öldüm

Sen gittin ya birtanem
Biliyorum seni geri getirmeyecek
Ne bir anı ne bir tebessüm
Biliyrum kızgınlığın hiç bitmeyecek
Ne bir gün ne de bir ömür

Sen gittin ya birtanem
Şunu bilmeni istiyorum,bilmelisin
Ben sana bir kez bile yalan söylemedim
Gittiğinden beri bir kez bile gülmedim
Beni içinde öldürdüğünde,ölmeyi hiç denemedim

Sen gittin ya birtanem
Beni bir tek geceler anlıyor
Ama onlar da senin gibi vefasız
Onlar da senin gibi kucaklayıp sonra terkediyor
Geceler biraz vicdanlı sık sık ziyarete geliyor