500 lük Destan- 10 Şiiri - Bilal Özaydın

500 lük Destan- 10

Sen gittin ya birtanem
Ben miyim bu aynadaki yüz
Küskün bitkin yorgun ve kırgın
Ben miyim bu kalbin sahibi
Hiç gibi buruşturup yere fırlattığın

Sen gittin ya birtanem
Unut gitsin istersen beni
Yırt at resimleri bana ait herşeyi
Düşünme istersen mutlu günleri
Unut gitsin seni çok sevdiğimi

Sen gittin ya birtanem
Bensizliğin farkına varırsan birgün
Anlayacaksın sensizliğin ne olduğunu
Geri dönmek istersen bir gün
Anlayacaksın seni beklediğimi o gün

Sen gittin ya birtanem
Şimdi mutlu musun söylesene
Kimler bakıyor yalancı gözlerine
Niyetin yok mu hiç geri dönmeye
Yoksa kırgın mısın hala kahrolası sözlerime

Sen gittin ya birtanem
Göreceksin birgün seni ne çok sevdiğimi
Anlayacaksın bu bedenin sensiz hiçliğini
Haydi gel gir şu gönlüme
Hoşgeldin diyeyim senin şerefine

Sen gittin ya birtanem
Aklımdan çıkmıyor son gözyaşların
Her yağmur damlasında ürperir duygularım
Ben senin bir kez ağlamana dayanamıyorum
Sen nasıl dayanıp umursamıyorsun

Sen gittin ya birtanem
Hediye olsun sana bu şiir
Ağlarsın belki kim bilir
Kim bilir belki geri dönersin
Gelip mezarıma üzgün kalbimi sevindirirsin

Sen gittin ya birtanem
Bu aşk hikayesi böyle mi bitecekti
Bu deli sevda toprağa mı girecekti
Gözlerim bu hazin sonuda mı görecekti
Hani aşkımızın sonu hiç gelmeyecekti

Sen gittin ya birtanem
Galiba bu aşk için geç kalmıştık
Yüreğimiz dayanamazdı sonbaharımızda
Bizim suçumuz neydi ne yapmıştık
Revamıydı ki bize bu ayrılık

Sen gittin ya birtanem
Gidiyorum sevdiğim kurtuluyorsun benden
Dönüşü olmayan bir yolculuğa çıktım
Kalkamayacağım bir daha yattığım yerden
Üzülme birtanem ben seni affettim zaten

02.08-11.09.2001

Bilal Özaydın
Kayıt Tarihi : 1.2.2010 16:30:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Bilal Özaydın