ACEMİ BALIKÇILAR
................................................................................. “Unu edicisine,
................................................................................. Ekmeği yiyicisine...”
Su bakımından fazla kısmetli sayılmayan, Konya Ovası’nın az da olsa sulak bir ilçesi olan Ereğli’de ikamet ediyorduk. Belki dünyada suların oluşumundan bu yana akmakta olan İvriz pınarları Ereğli’ye bir vaha görüntüsü veriyordu. M.Ö.2000’li yıllarda Hititlere de yerleşim bölgesi olan İvriz ve onun hayat damarları olan suları, Ereğlili’lerin her türlü su ihtiyacını karşılayan en önemli kaynakları idi.
İvriz’den çıkan sular, Ereğlili tabiriyle “alanakarlar” oluşturuyor ve tüm şehrin sulama vazifesini yerine getiriyordu. Doğanın çok ilginç bir dengesi sonucu kışın Toroslara yağan karların pınarlara dolmasıyla oluşan kaynaklar kışın oldukça azalır, yaz gelince de coştukça coşardı. Zaten yöreye de sular genellikle yaz aylarında gerekiyordu. Bu yönden de Ereğli pek susuzluk çekmiyordu.
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
