Kim için can verdi Mehmetçik,
Niçin savaştık Kore'de?
Neden hesap sormadı,
Şehit anaları,gazi babaları,
Türkiye nere, Kore nere? diye
Çek - Slovakya 'da, Macaristan 'da
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
k u t l a r ı m
Yakın tarihi bu kadar güzel özetleyen ne bir makale ne de bir şiir okudum şimdiye dek. Keşke artk şu insanları yerinden, yurdundan, sevdiklerinden ve canından eden şu savaşlar olmasa ve siz de bu şiirinizi bir daha güncellemek zorunda kalmasanız Sayın Dinmez Er. İnsan sevgisine, duyarlı yüreğinize ve bu anlamlı güzel şiirinize teşekkürler.
Yine harika bir eser, Üstat sizi candan kutlarım.
Güzelbahçe'den selam ve saygılar.
duyarlı yüreğe alkışşşş
Hiç değişen birşey yok
Böyle gelmiş böyle gidecek
Asırlardır aynı şeyler
Tarih tekerrürden ibaret derler ya
Yada insan 7 sinde neyse 70 indede oymuş
Haçlı ordusu hala faliyette resmen
Birde iç destekçileri çoğaldı kanı bozuklar
Soy kıyımcılar ordusunda militanlar.
Allah bize yardım etsin amin....
Nereye gidiyor insanlık? Ah, cevabını verebilsek...
GÜVERCİNİN GÖZYAŞLARI
Acılarını gagasına toplayıp
Gecelere kanat açtı kocaman bir kuş.
Pençelerinde sönen sabahlar vardı,
Yoksa gökler mi yokuş?
Kıvılcımlar saçıldı peşinden yere,
Tutuştu her şey.
Uçtu gözleri kapalı, uçtu öylece...
Yandı güvercinin genzi, gözleri...
Tezgâhında yıllarca durmadan
Hayatı dokudu bir kadın.
Ak saçlarını çözdü tel tel,
Acılarına kattı.
Dokudu konuşmadan tek tek,
Her acıdan türlü örnek,
Her rengin içinde kan vardı.
Bembeyaz tüylerinde güvercinin bir damla kan...
Kuytu bir köşede
Bir çocuk ağladı umutsuz.
Mor bir filiz büyüdü gözyaşından,
Kırptı gözlerini,
Uçuştu gitti umutlar.
Gözlerinde,
Kendinden büyük sorular kaldı.
Uçuştu güvercinler karanlıklara...
Genç bir yüzü vardı, güneş yanığı,
Kocaman bir de yüreği,
İçine dünyayı alan.
Tek kurşunla boşalttılar içini,
Umutları, kapkara ağaçlara asılı kaldı.
Vurulup tam kalbinden yere düştü bir ak güvercin...
Sarpa sardı dünyada her şey,
Fırtınaya tutuldu cevapsız sorular.
Daha hızlı döndü dünya,
Tersine, tersine.
Tepetaklak oldu tüm duygular,
Düşünceler yağmalandı.
Sığmadı içlere acılar,
Her şey, ama her şey havalandı.
Ak karaya karıştı, dağlar denize.
Sadece,
Beyaz bir güvercinin gözlerinde
İki damla gözyaşı kaldı.
Barış, güvercinler, umut, güvercinler...
Barış, umut, barış, umut...
Halenur Kor
**** Nereye Gidiyor İnsanlık*****
Asker !....
Elinde bir dilim..
Kan sürülmüş
Kupkuru ekmeğini yer
Bilmez dünyadır
Ayaklarıyla bastığı toprak
Bilmez neden savaşır
Silah tüccarlarının
Saltanatından uzak..
Tüm dünyada insanları birbirinbe düşüren egemen güçler, bir hümanist kadar acımazlar ki insanlara !..
Bu şiir ile ilgili 7 tane yorum bulunmakta