Ikınarak vuruyorum ötelere uzanan yollara
Ayırıyor ruhumu soluduğum topraklardan
Her mola verdiğim yer başka durak
Kerpiçten yapılmış tekinsiz sığınak
Ve sevdiğimden ayıran barikat
Sıkılıyorum yol boyunca
Zaman adımlarımı ağırlaştıran pranga
Başımı geldiğim yöne çevirmeye engel koyan bir utanç
Aşkın girdabından kaçırıyorum yüreğimi
Yeni bir yurda mı yürüyorum
Sığınacağım bir adrese mi yuvarlanıyorum
bilmiyorum
Dağlar bozulmuş bahçeler tanımadığım yüzler
Ipıssız su kıyıları bomboş raylar önüme çıkıyor
Kırık çizgilerden yapılmış bir köprü geriliyor ufukta…
06.08.2018-50
Kayıt Tarihi : 6.8.2018 21:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Necdet Arslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/08/06/50-dolasim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!