5. Yılda Pencerelerimin Astarları

Penceremde astarlar, daima asılıdır,
Unuttuğum gün olur kapama amaçlıdır…

Raptiyelemişimdir, pencere tahtasına,
Dışarıyla ilgim yok, bakmam manzarasına…

Dedim temizleyeyim, astarlar kirlenmiştir,
Hem çok zaman da geçti, iyice islenmiştir…

Hem camları da siler, pırıl pırıl yaparım,
Diye bir niyet ettim, astarları çıkardım…

Baktım karşıda evler, duvar dahi örmüşler,
Her çeşit önlemlerle, büyük setler örmüşler…

Hani biz bekârız ya, bekâr yanlış bilinir,
Aşağı anlatılır sanki insan değildir…

Biz böyle öğrenmişiz, bekâra çorba gelmez,
Hâl hatır da sorulmaz, selâm dahi verilmez…

Ev şahsımın olsaydı duvar dahi örerdim,
Kolu komşu ile her ilgimi de keserdim…

Oysa:
Sinek dahi öldürmem, kalbimden nefis geçmez,
Yürek Rab’den yanaysa, şahsım kimseyi üzmez…

Boşa astar asmışım şahsımı da kapattım,
Açsaydım penceremi, balkona da çıkardım…

Tüm bunları yapmadım, dışarı da bakmadım,
Ne olurdu kim bilir, iyi ki yapmamışım…

(2014)