5.Yıl Şiiri - Murat Ergün Yetişkin

Bu şehir mutsuz biz yan yana değilken

Bu yokluğun acısı düşerken her dakika bedenime,

Gün geceye sarılmaya başlarken kaybettiğim için seni,

Sevmiyorum geceleri…

Gece bana sarıldığın gibi sarılmadı hiç güne

Sevemeyişim bundan belki de…

Alaca bir karanlığın soğuk yüzüne sarılırken gün

Sende gittin…

Temmuz’ du…

Henüz ikisiydi,

Hiçbir ayın 2 sini sevmedim ben

Sen o gün gittin ya

Sevemeyişim bundan belki de…

Hazırlarken ruhumu yeni bir mevsime seninle

Allah’a yalvarırken beni sensiz bırakmasın diye

Ve….

Ve bir gülüşünle açarken çiçekler,

Hatta çiçekler yollarına serilmişken beyaz güller gibi,

Geçtiğin yerlerde Uçuşan yapraklar gibi

Sende Gittin….

Ben uçuşup giden gül yüzüne ağlarken

Hiç kimseye çiçek vermedim senden sonra

Hiç koklamadım ve hiçbiri sen gibi kokmadı bir daha

Sen benim gülümdün ya

Sevemeyişim bundan belki de…

Yaşam sen iken ben sensizdim,

Ne nefes alabildim ne de bir gülümseme

Olmadı ya hiç bişey eskisi gibi

Çok ağladım…

Her duamda sen vardın ya benim

Hani beni sensiz bırakmasın diye dua ederdim ya ben

Hala dua ediyorum,

Senin yanında olayım, güleyim, öleyim

Ama ölmeyi sevmiyorum

Ben ölürsem sen çok ağlarsın ya

Gözyaşın süzülür ya yanağından,mutsuz olursun ya

Sevemeyişim bundan belki de…

Unutmadım ki hiç,unutamam hatta

Unutursam eğer,gözlerin aklıma gelmez ki

Unutmayı sevemem bu yüzden

Yandığımı hissedemezsin ki, o zaman

Sevemeyişim bundan belki de…

Bugünlerde 6. yıla giriyoruz hayalinle,

O da çok özledi seni biliyomusun en az ben kadar

Onun sayesinde ‘Başka’ kimseyi gerçekten sevemedim,

Sen benim her şeyimsin ya

Sen bensin ya

Sen nefes alışımsın ya

Başkalarını,

Sevemeyişim bundan belki de…