Çocukluğumun hangi günü olduğunu bilmediğim
Hatırlasam da emin olmadığım ama hislerini asla unutamadığım bir gündü
Öyle soğuktu ki hava
Ve öyle kuruydu ki o soğuk hava
Ellerimin üstü taş gibi çatlardı
Ben ise hayatın bütün acılarının bundan ibaret olduğunu zannederek
Anne ellerim acıyor derdim.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta