—O; konuşmasının başında, ben özürlüyüm der.
Adam, nerenden özürlüsün? oysa yaşamın kendisi özürlü,ayrıca olsun ne var bunda yeter ki beyinlerimiz özürlü olmasın.
—O; bu düşünceye sevinir, iç geçirerek genelde böyle düşünülmüyor, sizin bir ayrıcalığınız olmalı?
Adam bende yarım akıllının biriyim belki ondandır... Diyerek hafifçe gülümser.
Dönebilmek o dönüşü olmayan yollardan
Sürekli bir aldanış bir daha bir daha
Hiç bitmeyecek gecelerden bir sabaha
Çikabilmek ve sevmek durmadan usanmadan
Konuşmak konuşmak gözlerle fısıltılarla
Devamını Oku
Sürekli bir aldanış bir daha bir daha
Hiç bitmeyecek gecelerden bir sabaha
Çikabilmek ve sevmek durmadan usanmadan
Konuşmak konuşmak gözlerle fısıltılarla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta