Yerleşik düzene geçildikten sonra hayat buldu feodalite. Binlerce yıldır herkesin gelip geçtiği topraklar birden bire sahiplenildi. Toprak ağalığı türedi. Zaman içinde kendilerine asil diyen bir üst zümre meydana geldi. Zenginleştikçe daha çok zenginleştiler. Saraylar inşa ettiler. Parasını yedikleri halkı kendilerine hizmetçi tayin ettiler.
Sonra bu kalantorların parasını saymak için soytarı vezirler peydah oldu saray kapılarında. Parasının kaydını tuttukları zenginlerin zenginliklerine bire bin kattılar. Biraz da cebe indirdiler. Gel zaman git zaman "Padişahım çok yaşa!" nidalarının eskisi gibi fayda etmediğini görünce gözlerini garibanın cebindeki iki kuruşa da diktiler. Yalanla, dolanla halkı yeni borca soktular.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta