5.Mevsim Şiiri - Zeynep Beşen

içimde aldatıcı bir mevsim.
aniden solan güller.
kuru tohumu yeşerten mevsim.
ne kışım nede yaz.
bazen üşütür bazen yakar.
hangi mevsim tam bilemem.
ozanların ariflerin dediğine göre 5. ci mevsim.
tarif edilemez duygular.
kara bulutların içine ansızın güneş doğar.
bazen güneşli bir güne karanlık fırtınalar kaplar.
ozanların ariflerin söylediğine göre 5. ci mevsim.
her insan yaşarmış.
çoğu insan atlatamazmış.
bazıları da içinde kaybolur gidermiş.
bazıları da ilacı olmayan bu derdi
hiç bitmeyeceğini bildiği halde.
gönüllü alırmış.
bu mevsimde.
elini ateşe tutarmış aşık,ateş elden üşürmüş.
ozanların ariflerin dediğine göre 5.ci mevsim.
ben gönüllü olanı seçiyorum.
senin adını da 5.ci mevsimim koyuyorum.
seni bir annenin yavrusunu sevdiği kadar.
bedelsiz seviyorum.
ne kadar kırsan da yaksan da.
her saniye ilk an gibi seviyorum seni.
gözümü karattım sevgilim
yıkamazsın beni.
bu aşk bende oldukça.
ozanların ariflerin dediğine göre...
sen ne güzel mevsimsin öyle