5 metre Şiiri - Ahmet Özer 2

İnsana yasaklanınca bir kere,
İki adımda geçebilceğim 5 metre,
Yıllar kadar uzun,
Zaman kadar sonsuz geliyor.

5 metre ötemde bir timsahın gözyaşları,
Oysa ne kadarda bir sincaba benziyor,
Ağaçlar misali hayata tutunan,
Tırmandığı dallarda bıraktığı ayak izleri,
Yere düşürdüğü yapraklar,
Dizelerimin ayracı.

5 metre ötemde gölgeleri yok eden güneş ışınları,
Alacakaranlıkta açan bir çiçek,
Güneşe ihtiyacı yok.

Biz içerideyken mevsimler dönerdi,
Yerdeki çam iğneleri hiç bitmezdi,
Süpürenler farklı kişiler olurdu,
Ama biz hep orda kalırdık,
Şimdi ben o görünmez duvarın arkasında kalmak istiyorum,
Alacakaranlıkta açan çiçeğimi süpürmesinler diye.