(5) Kür Şad'ın Huzurunda.

Dinlendiysen ey evladım haydi artık yola çık,
Tek talebin kabul portal daima açık.
Haydi sohbet eyle şimdi bu gün biraz Kür Şad'la
Huzuruna varınca da diz vurmayı unutma...

Bükülen şu zamanda yolculuk yapıyorum,
Ulaştım menzilime huzura çıkıyorum.
Hepsi tam teçhizatlı kırk çeri görüyorum,
Postta belirdi Kürşad yere diz vuruyorum.

Hoş geldin diyor bana ey savaşçı, ey evlat!
Uzun yoldan gelirsin, haydi biraz kımız tat.
Islanınca boğazın, neler oldu bir anlat:
Geldiğin çağda dünya: oldu mu? Türk'e vuslat.

Utancımdan kafamı yerden kaldıramıyorum.
Ankara'daki gibi, vakar duramıyorum.
Söze nereden başlasam? onu bulamıyorum.
Türkün Şanlı Tarihin altında kalıyorum.

Ellerim avuçlarım, eğik başım terliyor.
Çağımı anlatmaya benim dilim varmıyor...
Şu atayı üzmeye gönlüm hiç el vermiyor,
Zihnimden geçen sözler dilimden dökülmüyor.

Ne diyeyim ben şimdi? görklü ata Kür Şad'a
Dayanır mı yüce gönlü? duyduğu hezeyana.
Böyle hayal etmemiştim ben çıkarken bu yola,
Konuşmaya yüzüm tutmaz Kür Şad'ın huzurunda

Üstte gök çökmedi, altta yer delinmedi.
Bozulmaya yüz tuttu Türk'ün töresi ili.
Sürüsüyle Çinli değil, buna sebep olanlar:
Bir avuç köpek soyu töreyi unutanlar.

Yanlış anlaşılmasın haşa, ben hâlâ susuyorum
Tüm bunları yalnızca, içimden söylüyorum.
Döneceğim Ankara'ya bu gün denen zamana:
Bir gün elbet söz alırım muzaffer olduğumda.

Kapatıyorum portalı, vücudum kaldırmıyor.
öylesi bir yük oldu ki, başım beynim çatlıyor.
Yumuyorum gözlerimi, ölüm ya da uykuya.
Uyanırsam tekrar yarın, ses vere Atsız ata.