Muazzam hacim, dev kütle, aynı anlama gelir;
Ecbatan, saat işler ve yok olur
Tanrı’nın dokunuşunu bekleyen gelin; Ecbatan,
Biçimli sokaklarıyla o şehir; hayal gücü yeniden:
Aşağıda viae stradae’de, harmanili ve eli silahlı kalabalık,
Koşuşturuyorlar kalabalığın işlerine,
Ve Mısır’dı Kuzey,
Ve siper duvarından aşağı bakınca
Alçaktaki çorak toprağı kesen
Göksel Nil, derin mavi,
Yaşlı adamlar ve develer
Çalıştırırken su çarklarını,
Ölçülemez denizler ve yıldızlar.
İamblichus’un ışığı, yükselir ışık,
Keklik sürüsü gibi kıvılcımlar.
“Ciocco” misali, av hayvanına basılmış dağlama demiri,
'Et onmiformis': Hava, ateş, solgun yumuşak ışık.
Topazın üstesinden gelebilirim, ve üç çeşit mavinin;
Fakat zamanın kancasındadır onlar.
Ateş mi? Her daim, ve hayal gücü her daim,
Kulak cansız, gönlünce uçuşan ve yiten
Hayal gücüyle belki. Örüyor altın uçlarla.
Altın sarısı, safran... Romalı Aurunculeia'nın ayakkabısı,
Ve ayakların sürüyüp gelir, ve haykırır: ” Da nuces!
Nuces! ” övgüsünü, ve Hymenaeus ”kızı kocasına götürün”,
Ya da ” Sextus burada gördü kızı”.
Etrafımda sesin kıkırdayışı, her daim.
Ve ”Hesperus”tan…
Eski o şarkının huzuru: ”denizin sırtındaki ışık söner,
“Ve Lydia'da yürür kadınlar çifter çifter
“Çiftlerin arasında emsalsizler, ki bir kere Sardis’te
“Doya doya...”
“Denizin sırtındaki ışık söner, ve uzaklara konulmuş
“Birçok şeyler getirilir hatırana,” ve üzüm kütükleri
Kendi başına uzanır, taze yapraklar gelir sürgünlere,
Kuzey rüzgârı ısırır dalı, ve yürekteki denizler
Savurur soğuk dalgaları,
Ve üzüm kütükleri kendi başına uzanır,
Ve uzaklara konulmuş birçok şeyler getirilir
Hatırana, ey Attis, ey bereketsiz.
Konuşmalar akıp gitti gecede uzun uzun.
Ve yeni kazandığı rütbeyle dinç Mauleon’dan
Yağmur merdivenlerine yaklaşmanın labirentindeki Poicebot’a –
Kadınlarla doluydu hava.
Ve Savairic Mauleon
Toprak verdi O’na ve şövalyelik payesi, ve o kadınla evlendi O.
Romerya’ya doğru yolculuk arzusu doğdu içine;
Ve İngiltere dışında yavaşça kalkan gözkapaklarıyla bir şövalye
Lei fassa furar a del, bir cazibe ekledi kadına...
Ve teslim etti kadını sekiz aydan sonra.
“Bir kadınla olma arzusu doğdu içine,”
Poicebot, şimdi İspanya’nın Kuzey yolunda
(Denizin değişmesi, suda bir grilik)
Ve kentin ucunda küçük bir evde
Buldu bir kadını, değişmiş fakat tanıdık bir çehre;
Çetindi gece, ve sabahleyin ayrılış.
Ve Pieire kazandı aşıkların atışmasını, Pieire de Maensac,
Şarkı ya da toprak üstüne bahis vardı, ve dreitz hom
Ve De Tierci'nin karısını aldı yaptıkları savaşla:
Auvergnat’taki Truva.
Bu esnada limandaki kiliseyi üst üste yığıyordu Menelaus,
Tyndarida’yı alıkoydu. Dauphin durdu de Maensac’la birlikte.
Nihayet yıkandı John Borgia. (Saatin tıklamaları deler hayal gücünü)
Tiber, pelerinle karanlık, ıslak kedi, kısmen parıldayan.
Toynakların tıkırtısı, süprüntü arasından,
Yapışarak sıkıca kaygan taşa. 'Ve aktı pelerin'.
İftira çabuk ölür.
Fakat Floransalı Varchi,
Başka bir yılla yumuşamış, ve düşünüp taşınarak Brütüs’ü,
Sonra ”SİGA MAL AUTHİS DEUTERON! ”
(Alessandro’ya) 'Köpek gözü! ! ,
“Floransa Aşkı için hem; Venedik’e O’nunla birlikte gelen
“O adamı gördüm. Gerçekleri isteyen biriyim ben
“Ve adi işler bana göre değil... Ya da gizli bir kin için mi? '
Diyerek terk-i diyar ediyor Varchi,
Bizim Benedetto terk-i diyar etmekte.
Fakat “O adamı gördüm. Se pia?
'O empia? Çünkü Lorenzaccio ulu orta vurmayı düşünmekte
“Fakat kesin değil (çünkü Dük korumasız gitmezdi hiç)
“Ve O’nu duvardan aşağı atmayı isterdi
“Gene de O’nun işini bitiremeyeceğinden korkardı,” ya da
Alessandro iyisi mi “bilmesin diye ölümün kiminle geldiğini,
O se credesse, “Ayak kaydığında, ölüm gelip O'nu bulduğunda,
“Kuzenim Dük Alessandro kendi başına düştüğünü ve
“Ve kendisini düşüşten kurtaracak arkadaşı olmadığını düşünmesin diye.”
Caina attende.
Buz gölü orada benim altımda.
Varchi’ye olanların hepsini düşünde görmüştü önceden
Perugia’da, Del Carmine tarafından bir yıldız labirentinde yakalanıp,
Fırlatılıp doğum kağıdına, bir yorumlama eklenerek, anlatıldı,
Hepsi anlatıldı Alessandro’ya, anlatıldı üç kere,
Ölümüne ferman vereni.
In abuleia. Ne ki Don Lorenzino
Floransa Aşkı için hem... fakat
”O se morisse, credesse caduto da sè.'
SİGA, SİGA
Fark edildi ahşap mavnasında Schiavoni,
Dağıtıyor döleşini, Giovanni Borgia,
Papa’nın fillerini dürttüğü ve taçlandırılmadığı gecelerde
Peşine takılmaz artık Barabello'nun, ki orada
Mozarello giderdi Calabrian sokağında, ve en sonunda
Boğuldu bir katırın altında,
Bir şairin sonu,
Küflenmiş bir kuyu deliğinde, ah bir şairin sonu. 'Sanazarro
“Yalnızdı ve bütün sarayda kendisine sadık olan tek kişiydi”
Çünkü Naples’in kaygıları hakkındaki dedikodu yol alır Kuzey'e,
Fracastor (ebesi yıldırımdı) Cotta, ve Ser D'Alviano,
Al poco giorno ed al gran cerchio d'ombra,
Mars kurbanlıklarının her yılki yakıcısı
Navighero’yla konuşmaktalar pazarlık konusunu,
(Boşuna yas tutmaktadır köle)
Ve en sonra gelen der ki “Dokuz yara vardı,
“Dört adam, beyaz at. Önündeki eyere tutunmuştu...”
Toynaklar tıkırdar ve kayar kaldırım taşlarında.
Schiavoni... pelerin... 'İndir şu kahrolası şeyi! '
Sıçrayan su uyandırır ahşap mavnasındaki adamı.
Uykuya dalar Tiber, ay ışıklı kadife,
Kısmen parıldayan ıslak bir kedi.
“Se pia', Varchi
“O empia, ma risoluto
“E terribile deliberazione”.
Her iki lakırdı da rüzgârla sürüklenir,
Ma si morisse!
Ezra Pound (1885-1972, ABD)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
Kayıt Tarihi : 5.2.2010 12:20:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Canto V by Ezra Pound Great bulk, huge mass, thesaurus; Ecbatan, the clock ticks and fades out The bride awaiting the god's touch; Ecbatan, City of patterned streets; again the vision: Down in the viae stradae, toga'd the crowd, and arm'd, Rushing on populous business, and from parapets looked down and North was Egypt, the celestial Nile, blue deep, cutting low barren land, Old men and camels working the water-wheels; Measureless seas and stars, lamblichus' light, the souls ascending, Sparks like a partridge covey. Like the 'ciocco”, brand struck in the game, 'Et onmiformis': Air, fire, the pale soft light. Topaz, I manage, and three sorts of blue; but on the barb of time. The fire? always, and the vision always, Ear dull, perhaps, with the vision, flitting And fading at will. Weaving with points of gold. Gold-yellow, saffron... The Roman shoe, Aurunculeia's And come shuffling feet, and cries 'Da nuces! ''Nuces! '' praise, and Hymenaeus 'brings the girl to her man,' Or 'here Sextus had seen her”. Titter of sound about me, always. and from ”Hesperus...' Hush of the older song: 'Fades light from sea-crest, ''And in Lydia walks with pair'd women ”Peerless among the pairs, that once in Sardis 'In satieties...' ”Fades the light from the sea, and many things ”Are set abroad and brought to mind of thee,' And the vinestocks lie untended, new leaves come to the shoots, North wind nips on the bought, and seas in heart Toss up chill crests, And the vine stocks lie untended And many things are set abroad and brought to mind Of thee, Atthis, unfruitful. The talks ran long in the night. And from Mauleon, fresh with a new earned grade, In maze of approaching rain-steps, Poicebot – The air was full of women. And Savairic Mauleon Gave him his land and knight's fee, and he wed the woman. Came lust of travel on him, of romerya; And out of England a knight with slow-lifting eyelids Lei fassa furar a del, put glamour upon her... And left her an eight months gone. ”Came lust of woman upon him,” Poicebot, now on North road from Spain (Sea-change, a grey in the water) And in small house by town's edge Found a woman, changed and familiar face; Hard night, and parting at morning. And Pieire won the singing, Pieire de Maensac, Song or land on the throw, and was dreitz hom And had De Tierci's wife and with the war they made: Troy in Auvergnat While Menelaus piled up the church at port He kept Tyndarida. Dauphin stood with de Maensac. John Borgia is bathed at last. (Clock-tick pierces the vision) Tiber, dark with the cloak, wet cat, gleaming in patches. Click of the hooves, through garbage, Clutching the greasy stone. ”And the cloak floated.' Slander is up betimes. But Varchi of Florence, Steeped in a different year, and pondering Brutus, Then ”SIGA MAL AUTHIS DEUTERON! 'Dog-eye! ! ' (to Alessandro) 'Whether for Love of Florence,' Varchi leaves it, Saying, 'I saw the man, came up with him at Venice, 'I, one wanting the facts, 'And no mean labour... Or for a privy spite? ' Our Benedetto leaves it. But: 'I saw the man. Se pia? 'O empia? For Lorenzaccio had thought of stroke in the open 'But uncertain (for the Duke went never unguarded) 'And would have thrown him from wall 'Yet feared this might not end him,” or lest Alessandro 'Know not by whom death came, O se credesse 'If when the foot slipped, when death came upon him, 'Lest cousin Duke Alessandro think he had fallen alone, 'No friend to aid him in falling.' Caina attende. The lake of ice there below me. And all of this, runs Varchi, dreamed out beforehand In Perugia, caught in the star-maze by Del Carmine, Cast on a natal paper, set with an exegesis, told, All told to Alessandro, told thrice over, Who held his death for a doom. In abuleia. But Don Lorenzino Whether for love of Florence... but ”O se morisse, credesse caduto da sè.' SIGA, SIGA Schiavoni, caught on the wood-barge, Gives out the afterbirth, Giovanni Borgia, Trails out no more at night, where Barabello Prods the Pope's elephant, and gets no crown, where Mozarello Takes the Calabrian roadway, and for ending Is smothered beneath a mule, a poet's ending, Down a stale well-hole, oh a poet's ending. ”Sanazarro ”Alone out of all the court was faithful to him” For the gossip of Naples' trouble drifts to North, Fracastor (lightning was midwife) Cotta, and Ser D'Alviano, Al poco giorno ed al gran cerchio d'ombra, Talk the talks out with Navighero, Burner of yearly Martials, (The slavelet is mourned in vain) And the next comer says 'Were nine wounds, 'Four men, white horse. Held on the saddle before him…' Hooves clink and slick on the cobbles. Schiavoni... cloak… ”Sink the damn thing! ” Splash wakes that chap on the wood-barge. Tiber catching the nap, the moonlit velvet, A wet cat gleaming in patches. 'Se pia,' Varchi, ”O empia, ma risoluto ”E terribile deliberazione.” Both sayings run in the wind, Ma si morisse!
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!