Hasret** Şiiri - Kaan Yıldız

Gurbet elinde bir gözleri âfet!
Gönlüme bir kibrit çaktı da gitti.
Tutuştu yüreğim, koptu kıyâmet!
Gönlümü kor gibi yaktı da gitti.

Gurbetin bağrında çekerken çile,
Mahzun bir sevdâyı kuşandık bile,
Bir lahza fer verip girdi menzile,
Yüzüme şöyle bir baktı da gitti.

Sefâ olmaz dedim, bu tür sevgide.
Açıldı aralar, koptu git gide.
İflah olmadım, bir ömür bitti de!
Yâr bu muhabbeti yıktı da gitti.

Karşılaştık yıllar sonra bir yerde,
Yine duçâr oldum o eski derde,
Ümit ettim, bir kaç kelam eder de;
Öyle boynu bükük kalktı da gitti.

Dolmuştu simsiyah saçına aklar,
Gözünün nemini sürmeler saklar,
Bir minik buseye hasret dudaklar,
Seneler sel gibi aktı da gitti.

Sönerken o ateş sanki gönlümde,
Kalpleri sızlatan son söz dilimde,
Bir demet gül idi, soldu elimde.
Ayrılık bağrımı yaktı da gitti.

Kaan YILDIZ
(İstanbul 2005)