Sana,şafaklarımızın mavi tonlarına
Kanat çırparak giren güvercinlerin
Şen türkülerini özledikçe
Daha da çok vurulduğumu anladım
Acılarla yüzleştik en sonunda
Düşlerimi dolduran ten sıcaklığın
Ve mızrak gibi bakışların
eriyor günler geçtikçe
Sensiz,
Hiçbir anlamı olamaz
Güneşin yedi renginin
Temiz bir şiir çıkarmak ne mümkün
Lekesiz masmavi bir gecenin üstüne
Çöreklenen acılar ve korkaklıklar varken
Sabahın erken saatlerinde ,
Yalnızlık çok katlı duvarlar gibi
Önüme dikilirken sana daha çok
Sevdalandığımı anladım
Yan yatmış ekinleri kucaklarcasına
Sarılmak istedim oysa sana
Kendini bahar esintilerine öptüren yapraklardan
Ayrık olmazdım dudaklarına gömülürken
Oysa
Ağır bir küfürdür
Kırmızılarını benden esirgeyişin
Sapsarı bir günbatımı vakti
En mahrem yerlerine otağ kurmaktan
Elim boş dönerken
En çıldırasıya yenilgilerle yüzleşirken
Acının tadını daha çok anladım
Biliyor musun
Onca yıldan sonra,o tütün kokulu
Kadınımı arayıp durmaktaydım
Kanı kanıma karışan o dilberin peşine
boş yere mi düşmüştüm ben…
26 Nisan 018-5
Necdet ArslanKayıt Tarihi : 27.4.2018 07:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!