491- Kaldı (baldı) Şiiri - Selahaddin Aktay

491- KALDI (Baldı)

Güzel;
Siz yokken, o vardı…
O yokken, siz de vardı…
Meçhulde, gördü…
O sizi, siz onu bağladı..
Demek ki, her şey,
Yerli yerinde olacaktı..
Her şey,
Ne ileri, ne de geri,
San ki, ortada kaldı…
Yine de,
Çok güzelce bir sevdaydı…
Güzel bir tat,
Petek,
Sarı, süzme bir baldı…

Sanma, ayrı gönüller
Onlar,
Birbirinin içinde,
Öksüz, yetim, kaldı gayrı,
Işık içinde, sonsuza daldı...
Çok güzeldi…
Sarı şeker, bal süzmeydi…
Eli, kolu hiç bağlı değildi…
Kendi istedi, kendi bağladı…
Ağladı… ağladı…
San ki,
Sevda yerinde kaldı, çakıldı.
Bu ne güzel,
Petek,
Sarı şeker, süzme baldı…
O da, petek içinde kaldı.

Dostun Gerçek