Yalnızlık bulaştı maviye

Göğe yapışık
Yıldız,maviliklerin üstünden sıçradı,bir başınaydı
Boşluğunda derin hiçlikler
Yıldız,sonrasızlıktı ,bilinmezlikti.
Seyre dalan bocalıyordu

Yıldız,ufuk çizgisinden sıçradı kayıplara
Uzattım kollarımı yok
Karanlık dağıldı şafak uyandı uykusundan
Bir avuç su şaplattım yüzümde

Fundalıkların orta yerinde
Yıldız,semah oynadı denizle birlikte
Bir metruk değirmen
Dertsiz,evlere şenlik
Delice döndü de döndü

Yıldız ne kristaldi,ne de dost bakışlıydı
Ne kent soylu ne de orman kaçkını
Başına buyruktu biraz
Çekip gitti.

05.08.2012-49