46 Şiiri - Kerem Kağan

Bütün terk ediliş biçimlerini öğrendim aşktan önce,
Ve sonrasında panzehirini,
Acı acıyı söker diye,
Misal: diplerinde kan kalan tırnaklar,
Sokak orospuları,
Ve buzdolabında hiç bitmeyen votkalar,

Ah çocuk!
Ah bu kez,
Kınında dururken onca söz,
Dururken uykun yanı başımda,
Bile bile yıkanınca çarşaf; kalmayacak kokuna,
Öp diye delirirken dudaklarım,

Bilinçsizce olmalı Tanrı’nın aklıma düşmanlığı…