Dağınık saçları
kirli elleri
ve simsiyah bakan
kocaman gözleri vardı..
Onu;
ilk gördüğümde..
Kendisine 3 numara büyük ayakkabıları
ve küçücük ayakları..
Çocukça umutları vardı
kimbilir;
silahlardan sakladığı..
Adı Hayriye
hep hayra koşsun diye,
Baban mı koymuştu Hayriye'm adını..
amcaların paylaşamadı
dünya malını! ! !
nefes nefes masumiyet kokan
dudakların
ve dağınık saçların..
hani kıyamazdı rahmetli anacığın..
ahh Hayriye'm
uyanmasaydın!
bakmasaydın günahkar gözlerimizin
taa içine
tüm masumiyetinle..
uyanmasaydın Hayriye'm
45'inci can
sen olmasaydın...
Adı Hayriye
dillendiremediği nice hüzün
kalbinde..
lakin ruhu çocuk hala
mezartaşlarına sarılıp anne baba aramakta..
toprak soğuk Hayriye'm
üşümeyesin
Kalk oradan gidelim
Hayriye'm derdimizi kimlere diyelim? !
alın evi arsayı
tüm balıklar sizin olsun,
verin benim anamı!
babam hediyem olsun,
Oda silah taşırdı!
ama anamı verin
kim örsün saçlarımı
anamı verin amca
Atın şu silahları...!
Adı Hayriye
hep hayra koşsun diye
kim koyduysa dını
Ad vermek değildir Hayriye'm
asıl mesele!
Yüreklerde nefret
ellerde silah
çocukluğuna kıydılar
Hayriye'min
karanlık bir gecede..
hay elleri kırılsın!
hay kökleri kurusun!
Karanlık gecelerde
seni kimler avutsun..!
Şer dolu bir geçmiş var
Hayriye'me emanet,
O karanlık ruhları dünya malı doyursun!
Ayşe,Fatma,Hayriye
İnsan olmak mesele
bilekte değil
yürekte..
silahla değil,
kalemle..
dünya malı nerede
uçup gitti elinden
bir karanlık gecede...
Adı Hayriye
hep hayra koşsun diye
kirli elleri
dağılmış saçları
Hayriye'm bilmesin
kime,neye bu öfke!
kalbindeki sevgiyle
okusun da Hayriyem
öğretsin
ve haykırsın!
Sen;
babamı öldüren dayım!
Sen;
anama kıyan amcam!
dünya malı nerede!
geri getirecek mi ki
yitip giden hayatları
nerede
çocukluğum
anacığım nerede?
Sevgi ağır basıyor
unuttuğunuz alemde! ! !
Adı 45 Hayriye..
hep hayra koşsun diye..
Kayıt Tarihi : 12.5.2009 16:34:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
KANLI MARDİN KATLİAMINDAN ELİMİZDE KALAN BÜTÜN HAYRİYELERE...

TÜM YORUMLAR (1)