01.04.1957 / MANİSA- Selendi (Yeşil Mahalle)
425- DİNLE BENİ (Otur)
Gönlü, yine darda,
Haberde gelmiyor, yardan.
Az gülse de,
Çoğu zordadır, zorda...
Divane misin, oğlum,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta