420- Kelebek (pır, Pır)

420- KELEBEK, (Pır Pır)

Tırtırdan çıktı,
Kelebek, kelebek uçtu,
Gönül de, durmadı,
Arkasından baktı, baktı,
Yetmedi,
O da uçtu, uçtu,
Fakat,
Dayanamadı, yere düştü,
Ben değil ki,
Görenler, hepten şaştı,

Kelebek, ömrü kısa,
Çok, çokça uçtu,
Güzel, güzelce uçtu,
Ama,
Babası, anası, kardeşi,
Herkes…
Buna çokça, şaştı,
Şaştı…
Ta bulutta uçtu, ya
Kafa karıştı,
Dinlemedi, kimseyi,
Yinede uçtu, uçtu,

Çokça, çokça,
Ovadan, dağlara,
Ta bayırlara, tepelere,
Kırlara kadar, uçtu
Sadece ‘’ Deli’’ değil ki,
Kimse anlamadı…
Neden..bilmedi..
Herkesin feleği şaştı…
Şaştı…

Anne, baba,
Çok yaşa kızım, dedi,
Hayret, bu iş nedir?
Söyledi şarkı, aşk,
Etti dans, süpürge,
Cevap vermedi…sustu,
Utandı…güldü, küstü.
Yağmur yağdı,
Islandı, ağlamadı,
Fakat, çok fena sustu..

Dostun Gerçek