babam düştü
elinde bal kabağı
cebinde sonsuz masallar
arkasından
kediler
kargalar
kolonya kokuları
ve rüzgarlar
niceleri çekti gitti
(ben güzel kadın tanımadım
tanısaydım eminim o da giderdi)
artık yanımda
konuşacak kimse kalmadı
sözcükler
kendi hikayesini yazmalı
babam gitti
avuçlarından öptüğüm
kemeri ve saati mirası
neyse ki hızlı tükeniyor
hayat dedikleri yol
yoksa nasıl inanırdım onun yokluğuna...
(e.ü.-15/06/2018- Babama)
Enes ÜnbalKayıt Tarihi : 17.5.2023 15:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!