42-Ateşten gömlek giydik Şiiri - İsmail ...

Ateşten gömlek giydik,
Bu acıyı biz bildik;
Biz bu aşka yanınca
Yaradana can verdik...

Öldürmeği dilerdin,
Biz yanarken gülerdin,
Bu nefsi katletmeğe
Hançerini bilerdin.

Âşık oldun, dayandın,
Biz yanarken sen yandın,
Aşk ateşi gelince
Sen gafletten uyandın.

Biz bu canı ütüzdük,
Keskin ateşten süzdük;
Nesîmî ibret oldu,
Biz derimizi yüzdük.

Vârı hep ona verdik,
Görünmez yola erdik,
Sadık âşık olanın
Ayağına yüz sürdük.

Sofulardan gizlendin,
Âriflere sözlendin;
Âşikâra çıkınca
Nur kefenle bezendin.

Bana aşkını verdin,
Kendi gözünle gördün;
Aferin sana (Emre) ,
Sen o şehire erdin.