41 Kere Maşallah Şiiri - Fatih Güler

Bir haziran sabah altı
Bin dokuz yüz yetmiş sekiz
Şair Fatih güler doğdu
Kırk bir kere maşallah be

Yaz ayının güneş gülü
Ailesinin şark bülbülü
Vatan düşmanı dikeni
Kırk bir kere maşallah be

İsmini fatih koydular
Sakat bıraktı zalimler
Minik elle yumrukladı
Kırk bir kere maşallah be

Engel tanımaz engelli
Destan kalemidir dili
Romanın hası dizleri
Kırk bir kere maşallah be

Yedi yaş ömür biçildi
Küçük zekalı denildi
Yüreği aştı kendini
Kırk bir kere maşallah be

Tarihi karadır kara
Ağlar mazine kapkara
Hayat kurtarır maskara
Kırk bir kere maşallah be

Yatar tahtada kupkuru
Susamış dudağı kuru
Teyze sanan meğer kırı
Kırk bir kere maşallah be

Oyun havaları başka
Gurbet kokusu bambaşka
Burada düşer meşk aşka
Kırk bir kere maşallah be

Yaz ayları üzüm bağı
Oltaya takılır ağı
Onların hepsi kan bağı
Kırk bir kere maşallah be

Önce kuzu kuzu olur
Sonra tepelere çıkar
Şehre kurtlarını salar
Kırk bir kere maşallah be

Anne sütü içemeden
İmanlı duruş sergiler
Yalçın dağına tırmanır
Kırk bir kere maşallah be

Kar eteğine üzülüp
İsyanı tepeye çıkar
Karların yaşını döker
Kırk bir kere maşallah be

Hristiyan gibi yaşar
Müslümanlığa tez döner
Çocuk ne yapsa yeridir
Kırk bir kere maşallah be

Okuma yazma öğrendi
İlk yazdığı kelimeler
Sizi sevdim anne baba
Kırk bir kere maşallah be

Şairliğe adım attı
Yazdığı şiiri yırttı
Kimse yıllardır bilmedi
Kırk bir kere maşallah be

Mecburen yalnız yaşadı
Evde karnını doyurdu
Kırıp dökerek süpürdü
Kırk bir kere maşallah be

Anne baba çalışarak
Eve ekmek getirdiler
Alt kızararak bekledi
Kırk bir kere maşallah be

Diz üstünde maymun oldu
Emekleyip Arslan koştu
Kurt bakışlarıyla korkuttu
Kırk bir kere maşallah be

Korktu, ağladı, demedi
Kadere içinden kızdı
Oruç tutup Dua etti
Kırk bir kere maşallah be

Aşkın deryasına daldı
Şiir yazıp çiçek açtı
Solarak canına kıydı
Kırk bir kere maşallah be

Kara sevdaya tutuldu
Yürek acıyla burkuldu
Yunus ruhuna tutundu
Kırk bir kere maşallah be

Kalp denizden okyanusa
Okyanustan pınarlara
Pınardan aktı ırmağa
Kırk bir kere maşallah be

Kahpe, pezevenk, orospu
Dengesiz, vefasızlara
İnsanlık dersleri verdi
Kırk bir kere maşallah be

Oruç tutup namaz kıldı
Milletine Dua etti
Doksan dokuz boncuk çekti
Kırk bir kere maşallah be

Unutmak kara sevdayı
Karanlığa yönlendirdi
Gönlünü kuruşa sattı
Kırk bir kere maşallah be

Haksızlığa uğrayarak
İftiralar atılarak
İçine attı susarak
Kırk bir kere maşallah be

Yiyemeyip içemedi
Sebepten ölümden döndü
Kadere inat yaşadı
Kırk bir kere maşallah be

Ezgi, aslı, elif, ebru
Müge, Betül, ceren, özlem
Gözyaşından şiir yağdı
Kırk bir kere maşallah be

İçinden ikisi var ki
Biri aşk, öbürü hasret
Ezom türküsü yazdırdı
Kırk bir kere maşallah be

Neşeyle Hatice, seda
Öbür aslı, başka ebru
Şiire konu olmadı
Kırk bir kere maşallah be

Tilkice yuvaya girip
Zehir bulaştırdı yılan
Güvercin görünen timşah
Kırk bir kere maşallah be

Yüreğini kitap yaptı
Dağa beste yankıladı
Sağanak sağanak yağdı
Kırk bir kere maşallah be

Almaz kimseden maşallah
Etmez kimseye eyvallah
Görmez kimseyi inşallah
Kırk bir kere maşallah be

Engelli midir, değil mi
Akılllı mıdır, deli mi
Dünya mı ters, yoksa o mu
Kırk bir kere maşallah be

Fadime ana misali
Asımın neslini okur
Yıldan yıla mekik dokur
Kırk bir kere maiallah be

İsmi fatih oldu diye
Çeker beyaz önlüklüden
Allaha havale eder
Kırk bir kere maşallah be

Yazı, söz, makale, şiir
Tek başına ödül toplar
Dünya sahnesine çıkar
Kırk bir kere maşallah be

Başladı sancılı süreç
Hastane odası kireç
Atlattık yenisine geç
Kırk bir kere maşallah be

Diz olmadan oynadı top
Dilsiz sessiz söyledi pop
Denildi dur orada hop
Kırk bir kere maşallah be

Nasıl destanlar yazıldı
Ne kelimeler döküldü
Kralı dize getirdi
Kırk bir kere maşallah be

Yaşı kırk bire dayandı
Tuzsuz ekmeği yavandı
Tatlı acıya dadandı
Kırk bir kere maşallah be.