Zamanın birinde bir fakir adam,
Yapar kendisine iki göz bir dam.
Samanla, çamurla kerpiçler keser
Meydana getirir kendince eser.
Ahrette îman der, dünyada mekân
Ne yapsın fakirde yok başka imkân.
Var benim evim de olsun çamurdan
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
