Kış ortasında açan bir kuytu çiçektin sen
Koklamaya kıyılmayan gamzeli yanağından
Kırk yıllık özleminle yaktın kavurdun beni
Öptüm öptüm doymadım bal akan dudağından
Işıklara karışıp kaybolurdun ansızın
Yüreğimde hazandın yoktu baharın yazın
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
