Duygular dengeyi hiç bilmiyorlar ...
Yerini hatırlıyor musun hiç demiyorlar ...
Derin yara izleri olmak için ,
Varlığından bile haberdar olmadıkları ,
Korkuyla , kaygıyla ,
Sahte tatlılığa bulanmış insanları seviyorlar ...
Görevini bir an bile atlamamış ,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta