40 yıl önce yazmıştım ilk sayfasını
Bir baktım ki son sayfasındayım
Ne kadar çabuk bitiverdi bu sayfalar
Hala şokunu yaşamaktayım.
İlk okula başladığım yıl geldi aklıma
Sonra ilk kez bir kızla bakıştığım
Sonra düşündüm her şeyi
İlk kez neden ağlamıştım.?
Son kez neden.?
Belki ilk kez bir şeker için ağladım
Sonra ekmek için
Sonrada acı bir sevda için.
Ordan oraya savruldum
Hep mücadeleyle geçti
40 yaprağın her sayfası
Her satırı.
Bazen hüzün, bazen sevinç
Bazense sevgi doldu sayfalarıma
Bazense mürekkep yerine
Kan damladı mısralarıma
Önce malum pamuk tarlası geldi aklıma
Sonra buğday öğüttüğümüz su değirmeni
Okul sıraları, asker ocağı
Fabrikalar, kavgalar, karakollar
Olmayan sevgili için bağıra çağıra söylediğim
Türküler, şarkılar….
Ama bitti işte bu 40 yapraklı defter
Rafa kaldırmadan önce baktım son kez
Bantladım her tarafını
Bir daha açılmasın diye
Kendime yeni bir defter aldım
İlk sayfasına da 41 yazdım
Bu sefer biraz daha temkinliyim
60 yapraklı bu seferki defterim
Belki çok zor görünüyor ama
Sonuna kadar yazmak isterim…
18.01.2007
Metin DuranKayıt Tarihi : 18.1.2007 14:03:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

yüerğine sağlık.yalın ve akıcı bir anlatım.yaprakları defterinin, uzun soluklu ve güzelliklerden yana olsun
TÜM YORUMLAR (11)