Sadeleşiyor muyum ne?
Kırkı devirmiş yüreğimle
Çentikler atıyorum beni üzenlerin üzerine.
Teşekkürüyse borç bilirim zor günde yanımda yürüyenlere.
Sadece bir dost ve sade bir kahve
Yetiyor günümün iyi geçmesine..
Şekeri bıraktım, tuzu azalttım.
Kıyafetlerim sayılı,
Takı takmadan da güzel olabileceğimin farkına vardım.
Saçımdaki alaycı beyazları takmıyorum artık kafama.
Olgunluğun asaletini keşfettim galiba.
Zamanla yarışı bıraktım dostlarım
Kalabalığın yorgunluğunu yalnızlığın huzuruna sattım.
Kendine gerekmiş insan aslında,
Dünde bıraktım yarının endişesini.
Kendine yetmekmiş mutluluk.
Şimdi tek başıma dinliyorum zamanın sesini...!
Kayıt Tarihi : 5.7.2023 09:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
43 yaşı da ki bir kadının olgunluğa erişmiş zamanını anlatan bir şiir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!