Eski, yıkık dökük bir evin önündeyim.
Mazide kokunla süslenmiş,
Çocukluğumun geçtiği o evin tam karşısındayım.
Giremiyorum içeriye, cesaretim öldü anne.
Yokluğunda zaman harap bir dünya bırakmış bu evin içinde,
Gözlerimden yaşlar akıyor geçmiş ile yüz yüze kaldığımda.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta