Eski, yıkık dökük bir evin önündeyim.
Mazide kokunla süslenmiş,
Çocukluğumun geçtiği o evin tam karşısındayım.
Giremiyorum içeriye, cesaretim öldü anne.
Yokluğunda zaman harap bir dünya bırakmış bu evin içinde,
Gözlerimden yaşlar akıyor geçmiş ile yüz yüze kaldığımda.
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta