4 Zait Şiiri - Çizgili Mavi

Demek ki dedim kendime, “Demek ki ‘bugün oku da yarın alayım’ cümlesini sadece ‘bugün oku da yarın alayım’ olarak anladı…”
Ama tabii bir yandan da aldım kitabı koştum kapıya, bir süre bekledim ki epey bir vakit (buna koridorun başında göz göze kaldığımız gözlerin şahit) bekledim… Sonra döndüm içeri bi sigara daha yaktım…
Hava çok soğuk dedim ya hani; -ve belki de bu yüzden bir türlü ısınamayan bu soğuk oda, dedim ya hani… Bak, sen gelip gittikten sonra kim geldi? Perdenin arasından, camın kenarından ve hani Allah inandırsın kapı eşiğinden bile içeri girdi güneş… Hava gerçekten soğuktu, sen geldin, sonra güneş geldi. Sen gelmeseydin kitabı almaya zaten ben gelecektim yarın, “kitabı unuttun” diyerek ve ekleyerek: “Dün okuman lazımdı ama neyse, bugün oku da öğleden sonra geri alayım. Hem öğleden sonra vaktin olursa bir de kahve yaparsın, içeriz. Bak, bu defa yapayım demedim, yaparsın dedim. Bi değişiklik olsun da ‘ama yaptın, ama içtik’ veya ama ile başlayan herhangi bir şeye tevessül etme diye. Hem aman canıııım neyse ney, al işte 23. sayfa… Dört Zait diye bir hikaye. Oku da öğleden sonra alayım, olmaz mı? Hem vaktin olursa kahve de içeriz, ama sen yaparsın baştan söyleyeyim. Suyu, şekeri, fincanı ve hatta bende olan senin kahve makineni bile ben hazır ederim ancak kahveyi sen yaparsın. Ya tamam ya, ben yapayım tamam, ne ağladın öyle sabah sabah. Kaç, 3 çok geç değil mi ya? İyi tamam, 3’te hazır kahven…”
Olmadı. Geldin. Kitabı aldın. Gittin. Ben piçlik yapmamış olma adına (ki bilirsin bir saniyesi için bin ömür veririm) gözlerine bakmak istediğimi içime içime söylerken bu defa sen yaptın piçliği… “Ansızıngelerek!”
Olmadı. Geldin. Kitabı aldın. Gittin.

Okadarkısasüredeokadarhızlıgeldinkitabıaldınvegittinkişucümleninkelimearalarınabirerboşlukbilebırakamadım.