4 Mevsim Şiiri - Kerem Reisoğlu

Bakma bana güzelliğine ağıt yaktığım
Hep o aynı pencereden baktığım
Yüzüne sakız patlattığım
Bir seyyah gibi bütün hanlara uğradığım
Ama yinede gönlünü çalamadığım
Kırılmak üzere olan sürahiden su döktüğüm
Her şeyimi verdiğim günleri göremediğim
Dokunduğunda ona kızardığım
Bir kere bile kızamadığım
İpek misali saçlarını okşadığım
Mutlu olsun diye suratına gülümsediğim
Sırrımızı kalbimde tuttuğum
Dökülen yaşlarına gölet olduğum
Karşımda tablon var hiç çizemediğim
Kimsenin bilmediği onun beni en iyi tanıdığı kişi oldum
Yapraksız bir çicek gibi kurudum
Unutamazsın baharda tekrar açacağım
Mutluluktan polen saçacağım
Sonra senin yaptığın gibi ayakla ezileceğim
Ama hiç aklından silinmeyeceğim