Mektubuma her zaman ki heyecanla başlıyorum, yine nerden nasıl başlayacağımı bilmiyorum. derin uykularımdan yine aynı sancıyla uyanıyorum, yanağımda bir damla yaş ve ben seni her gün biraz daha fazla özlüyorum.
Bu sabah, yine hasretinle yıkadım yüzümü, taradığım saçlarıma taktım sevdamın gülünü. Bu güne de her gün gibi başladım, önce bir bardak çay içtim sonra üstüne bir sigara yaktım. Sonra resmine derin derin baktım, su gibi ekmek gibi ömre doymak gibi.
Oysa sen çok uzaklarda yosun kokuların hatırlattığı derin ve dipsiz kör kuyulardasın. Ne zaman gözlerimi kapatsam önce sen gelirsin kirpiklerimin ucuna sonra çaresizliğin ölümü, bilesin ki bu yürek artık dayanmaz hasretin sancısına. Öyle bir an gelir ki bazen deli gibi atarım kendimi sahillere, önce sesini duyarım dalgaların seslerinde, sonra ılık nefesini hissederim tenimde. Yakamozlarda gözlerin, öyle derin bakarsın ki bana, öyle dolu bakarsın ki bana kızsan da darılsan da, ben yine ağlarım. Ağlama diyorsun ya bana, bilmeni isterim sevdiğim, kalp ağlamaz ise gözden yaş gelmezmiş. Bir gün dönersen bana yüzüme bakmanı isterim sevdam, bakasın ki gözyaşlarım nasıl izler bırakmış yüzüm de, her iz bin hasret, bin dert, bin özlem. Öyle ki bu derin izler, uzaktan seven, hisseden bir yüreğin derin izleri, kimse silmesin gözyaşımı.
Biliyormusun, ansızın süprizler yapmak istiyorum sana, bir şafak vakti karşına dikilmeliyim, görmeliyim gözlerindeki o parlak yıldızları. Sana sarılırken kalbimin nasıl attığını, gözyaşlarımın mutluluktan bile nasıl attığını ve sende kalan bu kadını. Belki otururuz bir parkta, karşılıklı birer bardak çay içeriz, seni nasıl özlediğimi anlatırım sana saatlerce yada susar gözlerine bakarım öylece. Saçlarını merak ederim, gözlerini, sözlerini sanki asırlardır benden uzaktaymışsın gibi seni merak ederim hala aynımı diye sende ki sen yüreğinde ki ben. Bilirim süprizler uzak bana ben sadece rüzyalarımla avunurum, rüyalarımda gelirsin bana 'özledim seni can' diye sarılırsın boynuma, o an konuşamam hiç, tek söz çıkmaz dudağımdan. Hayaller kurarım yine senden benden biraz ötelerden.
Ben işte aynı ben bu mektup gibi, sana ulaşmayacağını bile bile yazdığım sonra da rüzgarlarla savurduğum bu mektup gibi hayaller kurarım gerçekleşmesi imkansız hayaller.
İşte böyle deli sevdam her şey yerli yerinde bir sen eksiksin hayatımda, aylar geçsede yıllar geçsede değişen sadece zaman içimdeki sen aynı sen. Mektubumu burada sonlandırıyorum aşkım, kendine çok iyi bak olurmu, sen hala deli bir aşksın yüreğim de kalbim senle atıyor halen. SENİ SEVİYOR VE SENİ ÇOK ÖZLÜYORUM CAN...
8 AĞUSTOS 2009 cumartesi/ 02:18
Naciye BildimKayıt Tarihi : 8.8.2009 02:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Naciye Bildim](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/08/08/4-mektup.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!