Karlı dağın düş yanığı…

Sonsuzluk kadar yalnızım, ayaz sevdalarda.
Bıçaklanmış hecelere tutukladım gülüşlerimi,
Duygular…
Duygular seferde rüyalara.
Her akşam rüzgâr, yağmurla dolar
Nefessiz yürek, kılıç kirpikte kanar.
Yangınsız baharlardan toplanır kardelenler,
Çocuk saflığımın yangınına ekilir.
Hasret savaşında yara almış duru yılkı,
Yalınlığı kuşanmış, meşrepsiz duygulara koşar.
Aklın yuları toynaklarında inlerken,
Özgür sırtı, karlı dağ yamacına dayanır.

Gün güneşi unuttu
Gökyüzü mehtabı kıskandı
Ay tozları, güllerin derinliğinde soluklandı
Çınar gölgesi, sevgiyi sende tanıyalı.
Düşler akıp gidiyor, taşkın yataklarında
Beşinci iklim doğuyor saklı bahçemde.
Sabra cenk kuşandıran geç kalanım,
Özleme ağlıyor hummalı kalbim.
Oysa…
Oysa hep beklenensin bağ emzirmelerimde.
Baharda çimen kokuyor güneş gülüşün.
Yetişemedin…
Yetişemedin bilenmiş dünlerime
Tuz lekeli gözlerimsin bugünümde.
Düşlerim, habersiz sonsuzluğum,
Gece gözlü enkaz şiirlerin buğusu.
Şeytan diyor ki…
Çık güneşin düş yanığına, en haresiz seviyle sıva.

Emel …. 30.09.2010