4 Aralık 2009 Şiiri - Hüseyin Çetinkaya

Hüseyin Çetinkaya
16

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

4 Aralık 2009

bu gece hoşlanmadığın o kadar çok şey yaptım kii...
anlatamam:(

son mesajımda derse bakıcam dedim yaa... bakamadımm...
yerimden kalkamicamı sölemiştim hani... kalkamadım...
sanki zaman durdu... durmuştu dediklerinle birlikte...
çok kızdığın sigaram ne bitmek bildi ne dee sönmek...
hani ağladığımda uff çocukmusun diyodun yaa... tuttu yine çocukluğum...
tutamadım engel olamadım bi türlü akan yaş larıma...
sonra özel dediğin şey! hani 7 sütuna 8 manşet atacağım dediğim
sanki gazeteler sabahleyin ölee çıkacakmış gibiydiler...
kimselerle münakaşa etmememi isterdin yaa...
hani hep beni dizginlerdin yaa... sakin sakin derdin yaa...
bende uslanırdım yaa... susardım yaa... tebessümler ederdim yaa...
hani sen benim yeryüzünde gülen tek yüzümdün yaa...
sen uyuyodun ve benim dur diyenim yoktu!
belki sustum kimselere ağzımı açmadım ama bakışlarımm...
bakışlarım duvarları yıktı... dağları aştı... gökyüzüne ulaştı...
bazı yakın kalplere o bakışlarım kor gibi düştü...
gökyüzü ilee bütünleşen bi tek bakışlarım daa olmadı...
yüreğimin haykırışları yankılandı sanırsın gök gürlemesi...
sertti...
soğuktu...
hava ayaz...
hava bulanık...
geceydi...
ve sabah olmak bilmiyordu...
gökyüzü sanki puslu bi vadiydi...
ormanlar kralı aslandı yüreğim ama yaralıydı...
her yıldız beynine beynine çarpıp kayıyordu...
her kayan yıldız bir neden bir dee niçin bırakıyordu...
neden lerin? ? ? niçin lerin? ? ? niyee bölee lerin? ? ? haddi hesabı yoktu...
sertti...
soğuktu...
hava ayaz...
hava bulanık...
geceydi...
ve sabah olmak bilmiyordu...
belki aslandı... belki kraldı... biraz deli doluydu... ama yaralıydı! ! !
dedim yaa puslu bi vadiydi... gözler alabildiğine açık ama kördü ayaz kör ediciydi...
kalp yolundan sapmıyodu bakışlar... gözler alabildiğine açık ama kördü zemheri kör ediciydi...
uzun uzadıya bir yoldu belki bu... yaralıda olsa varmalıydı yılmamalıydı...
kalp yolu biliyordu... gözler ilerliyordu...
seviyordu...
çok seviyordu...
engeller bitmiyordu...
engeller dinmiyordu...
yaralıda olsa varmalıydı yılmamalıydı...

YILMADI! ! ! YILMAYACAKTI! ! ! YILDIRAMAYACAKTILAR! ! !

her puslu vadiyee bir koca dolunay,
her karanlık geceye bir güneş elbet doğacaktı...

GÜL YÜZLÜ GÜN IŞIĞIM, GÜNEŞİMİ SAKIN SÖNDÜRME...

seni seviyorum...

Hüseyin Çetinkaya
Kayıt Tarihi : 19.12.2009 02:31:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hikayesi:


kahrolası 4 aralık 2009 akşamı...

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Hüseyin Çetinkaya