4.30 Şiiri - Hamza Akman

Uzak tutun benden geceyi
Karanlığın koca resmine,
Adım mıh gibi yapışıp kalacak diye çok korkuyorum.
Ya ben de onlar gibi olursam,
Ya sizin gibi..
Anlamını yitirirse kendimi bulduklarım
Anlamsızlaşırsam herkes gibi.

Uzak tutun benden geceyi
Ebediyete bir son bulayım kendimce
Sesiniz duyulmasın bu defa
Küçük bir çocuk şaşkınlığında seyredeyim
Kaybolup giden yıldızları
Bir sevinç kopsun içimde
Eserken tan yeli, ardında kalan bir başka yıldızı görünce

Uzak tutun benden geceyi
Zifiri karanlık bir bulut gibi çökmeden üzerime,
Gün ağarsın patika yollara.
En kalın perdeleri bile delip geçsin aydınlık
Gökyüzünün mavisine bulansın göz kapaklarım,
Bir renk eksilsin uykularımdan

Uzak tutun benden geceyi
Ya da uzak durun.