Okaliptus sallarken yemyeşil saçlarını,
Kıskandırır gönlünce orman ağaçlarını..
Yangınlığı yürekten, içer de tüm suları,
Salınıp şenlendirir şehrin yamaçlarını...
Gölgesinde insanlar, mevsimler boyu durur
Güneşin ateşinde serin serin oturur,
Rüzgârla salındıkça, nazlı genç bir kız gibi
Serinletirce sallar, upuzun saçlarını...
Raks ederken dalları, ahenkle hiç durmadan
Nâzenince sallanır hiç bir yere vurmadan..
Soğuk mevsimler geçer, azgın rüzgârlar eser
Kimse bilmez ki nedir, o nun amaçlarını...
Rüzgârla uğuldarken, tüm insanları uyar.
Sen korurken insanı, oy sa gövdeni oyar..
Ey mağrur okaliptus! .Sen kurut batakları.
Hep mekân sâhibi yap, âlemin açlarını...
Antalya-1996
Halil Şakir TaşçıoğluKayıt Tarihi : 26.10.2006 22:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Okaliptusun doğada çok su alış verişi yaparak bataklıkları kurutup mekansız garip gurebaya arsa çıkardığı bir vakıadır.Bu sebeple bu güzel ağaç halk arasında 'garipdost' olarak bilinir.Ben de iyi bir ağaç dostu olarak okaliptusun bu cömertliğine bir kadirşinaslıkta bulunmak istedim.
Tadında ve kıvamında bir şiir okudum.
Mükemmel duyguların dizelerdeki raksı bu kadar muhteşem olabilirdi.
Selam ve sevgilerimle Tam Puan ve Listeme....
Nafi Çelik
TÜM YORUMLAR (2)