Eritti o gözler beni, sanma bu sînede can var...
Bir gül bahçesiydi geçen, yanımdan gül kokusuyla.
Kalbime bir koy başını, duy ne biçim heyecan var,
O ne güzellikti öyle, yumuşacık dokusuyla...
Haydi gönül dayan da gör, bu âfete can dayanmaz...
Bir kez baksa göz ucuyla, billâhi bu can da yanmaz.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
