Bizleri yetiştirdi,
Kendine bitiştirdi;
Dost bize kılıç verdi,
Bu varlığı biçtirdi.
Âşık Hakkı anladı,
Geldi ağzının tadı;
Bu yolda âşık olan,
Birgün alır muradı.
Bugün düğün kuruldu,
Orda arslan vuruldu;
Bugün beni affedin,
Ses çekildi, yoruldu.
Gözleri beni yaktı,
Cana ateş bıraktı;
Kıvılcım geldi bize,
Baştan ayağa yaktı.
Yine bize aşk geldi,
Yüreğimizi deldi;
Benlikleri gidince
Âşıklar Dostu bildi
Yüreciğim göyündü, (1)
Çünkü Dost bize döndü;
Sefil (İsmail Emre)
Dostu gördü, öğündü.
---------------
(1) Yanmak, kavrulmak.
Kayıt Tarihi : 3.1.2008 14:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!