Sen, gözleri ışıl ışıl, acemi gülüşlü bebek;
Bal mı sürdüler diline, ne yalanıp duruyorsun?
Çırpınışın pek bir güzel, görenler sanır kelebek,
Ne kadar hoş duruşun var, ne güzel oturuyorsun?
Rabbim balla karmış seni, koymuşlar adını Karan.
O kadar sevimlisin ki, hayran olur seni gören!
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
