365 Karan Bebek Şiiri - Halil Şakir Taşç ...

Sen, gözleri ışıl ışıl, acemi gülüşlü bebek;
Bal mı sürdüler diline, ne yalanıp duruyorsun?
Çırpınışın pek bir güzel, görenler sanır kelebek,
Ne kadar hoş duruşun var, ne güzel oturuyorsun?

Rabbim balla karmış seni, koymuşlar adını Karan.
O kadar sevimlisin ki, hayran olur seni gören!
Kolunu hiç kurtaramaz, sana bir elini veren,
Ne konulursa önüne, hepsini bitiriyorsun...

Çıkardığın ses ne öyle, kulaklarımı kesecek! ?
Yeter, kes sesini desem, ilk önce annen küsecek!
Arda yı susturan komşu, seninkini de kısacak
Ama o gülüşün yok mu, gülmekten yatırıyorsun...

Bu kadar yavaş büyüme, acele et zamanım dar!
Minik ellerinden tutup maçlara gidene kadar,
Sürünerek götürürsem söyle, âlem bana ne der?
Öyle yavaş büyüyerek, zannımca kaytarıyorsun...

Haydi artık yakışıklım aynayı kap, saçı tara!
Baban nereye koymuşsa, bul kontağı, iyi ara.
Geç artık direksiyona, sen de katıl şu katara!
Bakacağım arabanla, kimleri götürüyorsun?

Antalya-2010/4