Ne zaman yolum düşse
Arnavut kaldırımlı 364 sokağa
Bir çocuğum yürümeyi öğrenen
Dolanır taşları ayaklarıma
Düştü, düşecek gibi olurum
Islanan kirpiklerin arasından
Göründüğünde, No.15
Mazi koşarak gelir ardımdam
Ağır, ağır geçer önümden
Unutamadığım!
Seni hatırlarım
Ölecek gibi olurum.
Dinmez Er / 19 Aralık 2008 / Çeşme
Dinmez ErKayıt Tarihi : 19.12.2008 09:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bahardı şiirini hatırladım.
canlandırmalar yapmaya çalıştım
bir çok şey geçti gözümün önünden
ama en çok da eşimin beni otobüs
durağında gelmemi beklerken bensiz
gitmemek için sırasını bir sonraki
yolcuya vermesini anımsattı....
iyi ki şiirler var, geçmişte yaşamak
değil ama güzel şeyleri anımsattığı
için...
Sonsuz teşekkür ve saygılarımla...
KAPI NUMARASI OLMAYAN BİR EV VAR UZUK, ÇOK UZAKTA...
OYSA BANA O KADAR YAKIN Kİ HEP AKLIMDA....
HEP YANIMDA O EV,
HEP İÇİNDEYİM O EVİN...
KÜÇÜCÜK BİR KUTUYDU,
İÇİNDE BİR SEN,
BİR DE BEN ,
YALNIZ...
mustafa yılmaz
ant+10
TÜM YORUMLAR (10)