Çok hüzünlenirim ben ufuktan gün batarken!
Yamaçlar bakırlaşır, denizler şarâp olur...
Ümit dolu gönlümden bir gün daha biterken;
Beyhûde geçen günler bana ızdırâp olur...
Uşşaka imrenirim gün batıp da giderken...
Yüzü kızarır günün gurubu terk ederken!
Nazlı bir cânân gibi bana elvedâ derken;
Hüznümü dağıtmaya elimde mızrâp olur...
Antalya-06.07.2008
.
Halil Şakir TaşçıoğluKayıt Tarihi : 6.7.2008 16:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bir gün batımı hikayesi...........Antalya'da, güneşin Bey dağlarının arkasına dolanmaya çalıştığı esnada, beynimin deklanşöründen kaydımın sayfama tabedilmiş halidir.......................................Saygılar,sevgiler.
Bir anda güneş
Bey dağlarını dolanırken
hüzünlerim şaraba karıştı,
ben yamaçlarla bakışırken...
Okur işte böyle,kendini bulur usta kalem elinden,,
Muhteşemdi yüreğinize sağlık...Teşekkürler..
Saygılarımla...
Bir tablo gibi, rengârenk, duygulu bir şiir olmuş. Canı gönülden kutluyorum.
Keşke benim ellerim de mızrap tutsaydı da, hüznümü dağıtabilseydim siz gibi...
Saygılarımla... İyi geceler diliyorum. Hâlenur Kor
Tam puan...
Mesut Özbek
Kime : halilşakir
Tarih : 21.12.2009 21:06 (GMT +2:00)
Konu : Yn: [afsinli-ve-elbi..] GÜN BATARKEN..........GECEYE BENDEN
Doğru söyler Halil Şakir dost.
Şairlerin en hüzünlü olduğu an gün batımı anıdır.
Çünkü bir günün şahsında bir ömründe bittiğinin resmidir.
Eyvallah dost.
TÜM YORUMLAR (70)